Δευτέρα, Νοεμβρίου 10, 2008

Πλοία που με ταξίδεψαν...

"Κωστάκης Τόγιας"

"Άνδρος"

Ανδρος και Κωστάκης Τόγιας...Τα πλοία της παιδικής μου ηλικίας, που μας πήγαιναν με την μητέρα μου και τον αδελφό μου στην Ζάκυνθο προσεισμικά και λίγο μετά μέχρι το 1956, για... τρίμηνες διακοπές. Ήταν ναυπήγησης του 1908 και 1911.

Σάλπαραν από Πειραιά το απόγευμα, περνούσαν τον Ισθμό νύχτα, και έφταναν στην Ζάκυνθο το επόμενο πρωί. Μετά συνέχιζαν για την Κεφαλλονιά
"Μιμίκα Λ." και "Κonprinsesse Ingrid"

Είναι το ίδιο πλοίο. Πριν αγορασθεί από τον Λάτση ήταν Δανικό ναυπήγησης 1949.
Έκανα τα πρώτα μου επαγγελματικά ταξίδια για Κω, Κάλυμνο, Λέρο αρχές της δεκαετίας του '70.

Κάποτε από Κάλυμνο νομίζω, είχα αγοράσει αρκετά μπουκάλια whisky και …ομπρέλλες, πολύ πάνω από το όριο που επιτρεπόταν. Στο τελωνείο, γιατί υπήρχε τελωνείο μεταξύ Δωδεκανήσων και υπόλοιπης Ελλάδας, παρακάλεσα μια κοπέλλα, που περίμενε κοντά μου να περάσει για λογαριασμό μου, μερικά μπουκάλια για να μην φορολογηθώ. Την είδα πάλι στο πλοίο μετά την αναχώρηση και μου επέστρεψε τα μπουκάλια που της είχα δόσει. Μιλήσαμε λίγο και την ψιλοφλέρταρα αλλά πολύ διακριτικά γιατί δεν ήθελα να κάνω κατάχρηση της καλοσύνης και της εξυπερέτησής της! Το βράδυ πήγα για ύπνο στην –ατομική μου- καμπίνα, μάλλον άπρακτος αλλά ξαφνικά άκουσα “a knock at the door…” Ακολούθησε μια υπέροχη νύχτα, που κράτησε μέχρι τον Πειραιά...

Blue Star Ferry Ithaki...
Το πλοίο που με πήγε στις τελευταίες μου διακοπές στην Σύρο... Εχουν αλλάξει τα πράγματα. Τα πλοία μεγάλωσαν αλλά ο χρόνος διακοπών σμικρύνθηκε!

5 Comments:

Blogger drunk tank said...

καιρό είχατε να γράψετε αγαπητέ.
καλώς ήλθατε πίσω (;)!

δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη αγάπη με τα πλοία.
μπορώ να πω ότι τα απεχθανόμουν μάλιστα, δίχως να εντοπίζω κάποιον συγκεκριμένο λόγο γι'αυτό.

πολύ όμορφες πάντως οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες σας.
συντηρούν πανέμορφα τις αναμνήσεις.
ειδικά εκείνες που είναι πάντοτε αξιομνημόνευτες όπως η διαδρομή Κάλυμνος-Πειραιάς :-)

υγ:"Τα πλοία μεγάλωσαν αλλά ο χρόνος διακοπών σμικρύνθηκε!" Η μεγαλύτερη και πλέον δυστυχής αλήθεια...

5:27 μ.μ.  
Blogger Dion.M. said...

Κωνσταντίνε,
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, σε καλωσορίζω και εγώ. Αναρωτιόμουν αν θα διαβάσει κανείς το blog μετά ένα χρόνο απραξίας και αδράνειας.

"δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη αγάπη με τα πλοία."

Υποψιάζομαι πως είσαι στεριανός... Εννοώ όχι από νησί. Αν αληθεύει, είναι μια πιθανή εξήγηση.

7:16 μ.μ.  
Blogger drunk tank said...

μέσα από το blog του κυρίου Δήμου
"γνώρισα" αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους, αυτός είναι και ο λόγος που στενοχωρήθηκα ιδιαιτέρως όταν το έκλεισε.
κατά καιρούς "επισκέπτηκα" αρκετούς εξ αυτών και όσο ο χρόνος μου το επιτρέπει τους "επισκέπτομαι" ακόμα.
έτσι και με εσάς.
και χάρηκα ιδιαίτερα που σας είδα "ενεργό".

μια νέα ανάρτηση μετά από καιρό αδράνειας είναι σαν να μαθαίνεις ότι ένας μακρυνός φίλος είναι καλά και χαίρει άκρας υγιείας!

υγ: στεριανός 100% ! ακόμα και η καταγωγή μου που σε κάποιους θα παρέπεμπε σε παραθαλάσσια περιοχή (νομός Πρεβέζης) είναι απολύτως ορεινή!

8:12 μ.μ.  
Blogger Γιάννης Καραμήτρος said...

Καλή ιδέα να φωτογραφίζεις καράβια με τα οποία έχεις ταξιδέψει. Κάτι τέτοιο για εμένα δεν είναι εφικτό όχι γιατί (δυστυχώς) δεν ταξιδεύω συχνά με καράβια αλλά όσο ότι είμαι απίστευτα ανοργάνωτος.

@Κωνσταντίνος Π
"μέσα από το blog του κυρίου Δήμου
"γνώρισα" αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους, αυτός είναι και ο λόγος που στενοχωρήθηκα ιδιαιτέρως όταν το έκλεισε."
Και εγώ το ίδιο αλλά καταλαβαίνω απόλυτα τον κύριο Δήμου. Αν εξαιρέσουμε τον υπερβολικό χρόνο που αφιέρωνε στα blogs είχε και τις επιθέσεις των ψυχοπαθών τύπου dimitiszzzz και "Το σωστό να λέγεται".

4:45 μ.μ.  
Blogger Dion.M. said...

Δεν πειράζει αν δεν υπάρχουν φωτογραφίες. Υπάρχει ένα πολύ καλό site. To www.nautilia.gr το οποίο έχει σχεδόν όλα τα πλοία, όχι μόνο αυτά των αναμνήσεών μας αλλά και αυτά που μας ταξιδεύουν ακόμα. Πολύ καλή παρέα οι ναυτικοί, με υπέροχες φωτογραφίες.

6:08 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home