Τα έλατα της Πάρνηθας μετά την πυρκαϊά.

Δάσος Κεφαλληνιακής ελάτης.

Τα έλατα της Πάρνηθας ήδη ζούσαν σε οριακή περιοχή διότι σε τόσο χαμηλό υψόμετρο και γεωγραφικό πλάτος οι συνθήκες για αυτά ήταν οριακές. Δεν είναι τυχαίο που η Πεντέλη και ο Υμηττός, τα οποία είναι λίγο χαμηλότερα βουνά στην ίδια περιοχή, δεν έχουν έλατα. Το έλατο φύεται σε πάνω από 800 μέτρα υψόμετρο καί όσο κατεβαίνουμε νοτιότερα το όριο αυτό αυξάνεται.Επίσης το έλατο για να αναπτυχθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες, που περιλαμβάνουν ζεστά καλοκαίρια απαιτεί σκιά. Για τον λόγο αυτό, σε γυμνά και καμμένα μέρη, προτιμούν σε αναδασώσεις το ψυχρόβιο μαύρο πεύκο, (pinus nigra) διότι κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο τα σκιόφιλα έλατα δεν αναπτύσσονται. Αυτή είναι η δυσκολία με τα ψυχρόβια έλατα. Οτι πρέπει πρώτα να αναπτυχθεί το δάσος και μετά, στην σκιά του ήδη ανεπτυγμένου δάσους, να αρχίσουν να αναπτύσσονται τα έλατα. Γι’ αυτό η καταστροφή του ελατοδάσους είναι πολύ μεγαλύτερη ζημιά από την καταστροφή ενός πευκοδάσους. Αλλωστε και η φύση το έχει προβλέψει αυτό γι’ αυτό στο ελατόδασος δεν σχηματίζεται το «πούσι» από τις πευκοβελόνες.Βάσει των προηγουμένων, φοβάμαι ότι στην θέση του καμμένου ελατοδάσους της Παρνηθας, θα δούμε τώρα πευκόδασος, το οποίο όμως είναι πολύ πιο ευάλωτο στις φωτιές.

Ερυθρελάτη

Το νοτιότερο μέρος στην Ελλάδα, που μπορεί να αναπτυχθεί το έλατο είναι τα βουνά της Πελοποννήσου και το νοτιότερο όρος είναι ο Ταϋγετος. Στην Κρήτη δεν υπάρχουν έλατα. Αυτά που μοιάζουν με έλατα είναι άγρια και αυτοφυή κυπαρίσσια. Στην Ελλάδα υπάρχουν το είδος Κεφαλληνιακή ελάτη, (όπως αυτό της Παρνηθας), που φύεται από Πελοπόννησο μέχρι την Ορθυ προς Βορράν, και η κτενοειδής ελάτη ή ερυθρελάτη (picea abies), η οποία φύεται από την Ροδόπη και βοριότερα. Μεταξύ της Ροδόπης και της Ορθυς φύεται μια διασταύρωση (υβρίδιο) των δύο προαναφερθέντων. Το δάσος του Καρά Ντερέ (Μαύρο Ρέμμα Τουρκ.) στην Δράμα, είναι το νοτιότερο μέρος που εμφανίζεται η Ερυθρελάτη. Από εκεί εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη.